|
|
|
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 5
نویسنده : saeed.bp
|
|
چگونگی حفظ سلامت قلب زنان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ سالگی
بیماری‌های قلبی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین علت‌های مرگ‌ومیر در میان زنان هستند و آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهند که یک‌چهارم از کل مرگ‌ومیرها در میان زنان به علت همین بیماری‌ها اتفاق می‌افتند. آگاهی داشتن درباره این مساله از نظر متخصصان واجد اهمیت بالایی است، چون بعضی از زنان بدون اینکه خودشان بدانند، به بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا هستند. به همین دلیل، همه زنان در هر سنی باید تلاش کنند تا خطر ابتلا به این بیماری‌ها را کاهش بدهند و قلب‌شان را در طول زندگی سالم نگه دارند. دهه ۴۰ سالگی : از رژیم غذایی مفید و سالم برای قلب پیروی کنید: پیروی از این رژیم غذایی یعنی به حداقل رساندن استفاده از چربی‌های اشباع و افزایش میزان استفاده از میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات سبوس‌دار و مغزهای خام. در ضمن، حجم وعده‌های مصرفی نیز از اهمیت خاصی در این زمینه برخوردار است. بعضی از متخصصان نیز رژیم DASH را برای این کار توصیه می‌کنند که هم برای کاهش فشار خون موثر است و هم می‌تواند به حفظ وزن در محدوده سالم کمک کند.
افزایش فعالیت‌های بدنی: بیشتر روزهای هفته را باید با حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت ورزشی سپری کنید. حتی اگر خودتان را به فعالیت‌های بدنی کوچک هم وادار کنید و باعث شوید که قلب‌تان سریع‌تر به تپش بیفتد، سلامت قلبی-عروقی خودتان را تقویت می‌کنید.راه‌های مقابله با استرس را پیدا کنید: دهه ۴۰ سالگی، یکی از پُرمشغله‌ترین دوره‌های زندگی برای زنان است. بسیاری از زنان در این دهه به‌صورت تمام‌وقت شاغل هستند، احتمالا فرزندانی دارند و حتی باید از پدر یا مادر سالمند خودشان مراقبت کنند. همین مشغله‌ها باعث می‌شود که آنان رسیدگی به سلامتی خودشان را فراموش کنند و با سطح بالایی از استرس مواجه باشند. این در حالی است که وجود استرس زیاد در زندگی، معمولا خواب کافی و مطلوب را هم از افراد میگیرد و حتی به شکل‌گیری الگوهای غذایی ناسالم در میان آنان منجر می‌شود.
مراقبت‌های پزشکی را جدی بگیرید: زنان در دهه ۴۰ سالگی باید به‌طور منظم نزد پزشک بروند و به توصیه‌های پزشکان در زمینه‌های مختلف، از جمله سلامتی قلب، توجه کنند. اگر در دوران بارداری به بیماری دیابت یا فشار خون بالا مبتلا بوده‌اید، در این دهه باید رسیدگی به وضعیت سلامتی خودتان را کاملا جدی بگیرید، چون این مشکلات ظاهرا مربوط به گذشته می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی را افزایش بدهند. از جزئیات سلامتی خودتان آگاه باشید: انجام دادن غربالگری‌های لازم مربوط به تشخیص فشار خون، سطح کلسترول، وزن و شاخص توده بدن (BMI) برای زنان کاملا ضروری است. خطر مبتلا شدن شما به بیماری‌های قلبی در دهه ۴۰ سالگی نسبتا پایین است، اما کارهایی مانند سیگار کشیدن، مصرف قرص‌های ضدبارداری و انجام دادن هورمون‌درمانی می‌توانند این خطر را افزایش بدهند.
دهه ۵۰ سالگی : روی رژیم غذایی و ورزش تمرکز کنید: زنان در این دهه مستعد افزایش وزن هستند. اگر مراقب وزن خودتان نباشید، این وزن رفته‌رفته افزایش پیدا می‌کند و ناگهان متوجه می‌شوید که اوضاع چقدر تغییر کرده است و باید به سختی برای کاهش وزن خودتان تلاش کنید. کنترل وزن با تمرکز بر رژیم غذایی و ورزش، مانع از افزایش وزن می‌شود. با پزشک درباره فواید و مضرات استروژن‌درمانی مشورت کنید: متخصصان می‌گویند که استروژن‌درمانی به‌عنوان اولین راه برای پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری‌های قلبی توصیه نمی‌شود، اما در بعضی از موارد این شیوه درمانی واقعا می‌تواند برای قلب زنان مفید باشد. ویتامین D را فراموش نکنید: محققان همچنان درحال مطالعه درباره این مساله هستند که آیا مکمل ویتامین D می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش بدهد یا خیر. اگرچه این مطالعات هنوز به یافته‌های قطعی نرسیده‌اند، اما بسیاری از متخصصان باور دارند که ویتامین D، نقش مهمی در سلامت عمومی و سلامت قلبی ایفا می‌کند. شما می‌توانید با مشورت گرفتن از پزشک، برای مصرف این مکمل‌ها اقدام کنید.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 3
نویسنده : saeed.bp
|
|
۷ توصیه غذایی به مبتلایان به نقرس
۱. توت‌ها :انواع توت‌ها مانند توت‌فرنگی، تمشک، بلوبری و حتی میوه‌هایی مانند گیلاس و آلبالو، منابع عالی‌ای برای افراد مبتلا به بیماری نقرس هستند. این میوه‌ها به‌طور طبیعی اسید اوریک را خنثی می‌کنند و به‌خوبی با مقدار pH اسیدها مقابله می‌کنند. به‌علاوه، این میوه‌ها سرشار از ویتامین C و منیزیم هستند که برای دستگاه گوارش مفید محسوب می‌شوند و درنتیجه وقتی که پروتئین در دستگاه گوارش تجزیه می‌شود، میزان اسید اوریک تولیدشده را کاهش می‌دهند.۲. میوه‌ها و سبزی‌ها :واضح است که شما می‌توانید ویتامین C را در بسیاری از سبزی‌ها و میوه‌های دیگر مانند سیب و پرتقال پیدا کنید. همچنین می‌توانید از مکمل‌های ویتامین C و منیزیم به‌عنوان جایگزین کمک بگیرید، اگرچه این کار باعث می‌شود که بخشی از فواید و مزایای میوه‌ها را از دست بدهید. توجه داشته باشید که میوه‌ها اساسا ضدالتهابی هستند و همین ویژگی، دردهای مفصلی را کمتر می‌کند. به‌علاوه، خاصیت ضدالتهابی میوه‌ها از فرسایش و ساییدگی مفصل‌ها نیز جلوگیری می‌کند و درنتیجه مانع از ابتلا به انواع دائمی و غیرقابل درمان آرتریت مانند آرتروز می‌شود.
۳. آب : نوشیدن آب به رفع مشکلات متعددی در درون بدن کمک می‌کند و همچنین یکی از مهم‌ترین بخش‌های رژیم غذایی ما انسان‌ها را تشکیل می‌دهد. توجه داشته باشید که نوشیدن آب به مقابله با نقرس کمک می‌کند، چون سموم و مواد زائد مانند اسید اوریک اضافی را از بدن خارج می‌سازد. ۴. سیر : سیر، یکی از مغذی‌ترین و بهترین مواد غذایی است که فواید زیادی دارد و کاهش سطح کلسترول خون فقط یکی از این فواید محسوب می‌شود. سیر نه‌تنها منبع غنی‌ای از ویتامین‌ها و مواد معدنی به شمار می‌رود، بلکه منبع عالی‌ای برای دریافت فیبر است. با این حال، سولفور (گوگرد) موجود در سیر است که اهمیت این ماده غذایی را برای نقرس بیشتر می‌کند، چون سولفور به تنظیم اسید اوریک موجود در بدن کمک می‌رساند. اگر به دلایل مختلف نمی‌توانید همیشه سیر بخورید، می‌توانید از پیاز نیز به‌عنوان جایگزین سیر استفاده کنید. در ضمن، امروزه مکمل‌های سیر در قالب قرص‌های بلعیدنی به فروش می‌رسند.
۵. استفاده بیشتر از چربی‌ها و روغن‌ها : یکی از تصورات اشتباه درباره نقرس، این است که چربی‌ها و روغن‌ها ذاتا برای افراد مبتلا به این بیماری مضر است. با این حال، چربی‌ها و روغن‌های سالم دارای نقش‌های مهمی در بدن هستند و برای همه انسان‌ها ضروری محسوب می‌شوند. یکی از عملکردهای این ترکیبات در بدن، کمک‌رسانی به «سنتز پروتئین» است که استفاده از پروتئین‌ها برای اسیدهای آمینه درون بدن را افزایش می‌دهد. همین ویژگی، شانس مواجهه با حملات نقرس را پایین می‌آورد. شما می‌توانید اسیدهای چرب ضروری مانند امگا-۳ را از طریق مکمل‌ها نیز دریافت کنید، اما این منابع غذایی حاوی مقادیر مناسبی از امگا-۳ هستند: ماهی سالمون و تُن، مغزهای خام و بذر کتان. ۶. استفاده بیشتر از فیبرها : فیبرها مانند آب، به دفع سموم و ترکیبات زائد از جریان خون کمک می‌کنند. خوش‌بختانه منابع زیادی برای دریافت فیبر وجود دارند که شما می‌توانید از آنها کمک بگیرید، مانند مغزهای خام، غلات صبحانه سبوس‌دار، نان گندم سبوس‌دار و انواع مرکبات. در ضمن، مکمل‌های فیبری هم امروزه در داروخانه‌ها به فروش می‌رسند. ۷. استفاده کمتر از پروتئین‌ها :اگر اسید اوریک در بدن شما به‌واسطه تجزیه پروتئین ایجاد شود، پس زیاده‌روی در مصرف پروتئین قطعا به حملات نقرس در بدن شما منجر می‌شود. در بعضی از موارد، افراد مبتلا به نقرس می‌توانند مصرف منابع پروتئینی را به حداقل برسانند و از مکمل‌های اسید آمینه برای تامین آنها استفاه کنند. این کار، تولید اسید اوریک در بدن را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 4
نویسنده : saeed.bp
|
|
اگر نقرس دارید، این ۵ غذا را نخورید!
۱. گوشت قرمز : تمامی منابع حیوانی پروتئین، حاوی مقادیر بالایی از پورین هستند که می‌تواند نقرس را تشدید کند. یکی از مطالعات New England Journal of Medicine نشان می‌دهد افرادی که ۲ بار در هفته یا بیشتر گوشت قرمز می‌خورند، ۵۰ درصد بیشتر از افرادی که به مقدار کمی از این گوشت‌ها استفاده می‌کنند، با خطر ابتلا به نقرس مواجه می‌شوند. همچنین، گوشت قرمز حاوی چربی اشباع است که براساس گزارش Arthritis Research & Therapy، با نقرس ارتباط دارد. توجه داشته باشید که گوشت‌های اندامی یا همان امعا و احشا (مانند جگر، قلوه و زبان) حاوی غلظت بالاتری از پورین هستند. ۲. غذاهای دریایی : بسیاری از غذاهای دریایی نیز مانند گوشت‌های قرمز حاوی مقادیر بالایی از پورین هستند و افراد مبتلا به نقرس باید از این غذاها نیز به مقدار کم استفاده کنند. بعضی از غذاهای دریایی مانند میگو و لابستر به‌طور خاص حاوی پورین بالایی هستند. ماهی‌های گوشت‌تیره مانند سالمون نیز چنین وضعیتی دارند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف این غذاهای دریایی به اندازه یک بار در هفته یا بیشتر، با افزایش خطر ابتلا به نقرس مرتبط است.
۳. نوشابه‌های گازدار و آب‌میوه‌ها : فروکتوز یا همان نوع قندی که در میوه‌ها وجود دارد، سطح اسید اوریک را در بدن افزایش می‌دهد و درنتیجه خطر ابتلا به نقرس را بالا می‌برد. درحالی که خوردن میوه‌های کامل عمدتا با افزایش خطر ابتلا به نقرس یا تشدید نقرس در افراد مبتلا به این بیماری همراه نیست، اما مصرف نوشابه‌های گازدار، آب‌میوه‌ها و دیگر نوشیدنی‌های حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا همواره می‌تواند این خطرات را بالاتر ببرد. بنابراین، افرادی که مبتلا به نقرس هستند، باید نوشابه‌های گازدار و همچنین آب‌میوه‌ها را از رژیم غذایی خودشان کنار بگذارند. ۴. مواد غذایی فرآوری‌شده و بسته‌بندی : بسیاری از مواد غذایی بسته‌بندی‌شده، از سس کچاپ و سس سالاد گرفته تا کلوچه‌ها و بیسکویت‌ها، همگی حاوی میزان زیادی از شربت ذرت با فروکتوز بالا هستند. بنابراین، مصرف تمامی این محصولات باید با احتیاط کامل صورت بگیرد. محققان دانشگاه بوستون به این نیتجه رسیده‌اند که محصولات تهیه‌شده از کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده مانند ماکارونی‌ها و بسیاری از نان‌ها نیز می‌توانند سطح اسید اوریک را در بدن افزایش بدهند و درنتیجه دردهای ناشی از نقرس را تشدید کنند.
۵. مارچوبه : در حالی که بیشتر انواع سبزی‌ها برای افراد مبتلا به نقرس، مفید و بی‌خطر هستند، اما مارچوبه گیاهی است که برای این بیماران ضرر دارد. بعضی از متخصصان می‌گویند که بیماران مبتلا به نقرس را از مصرف مارچوبه منع نمی‌کنند، اما قطعا از آنان می‌خواهند که در مصرف این سبزی احتیاط داشته باشند. همین نکته درباره انواع قارچ‌ها و اسفناج نیز صدق می‌کند، چون این سبزی‌ها نیز حاوی پورین زیادی در میان سبزی‌ها هستند. با اینکه یافته‌های محققان درباره تاثیر این سبزی‌ها بر بیماری نقرس همچنان بحث‌برانگیز است، اما افرادی که می‌خواهند جانب احتیاط را رعایت کنند، نباید در مصرف این سبزی‌ها زیاده‌روی کنند. درواقع، مصرف این سبزی‌ها به میزان یک بار در هفته بعید است که مشکل‌ساز شود، اما مصرف روزانه آنها اصلا توصیه نمی‌شود.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 1
نویسنده : saeed.bp
|
|
رژیم اتکینز چیست؟
هدف رژیم اتکینز: کاهش وزن. ادعا: شما با پیروی از رژیم Atkins، وزن خودتان را در عرض ۲ هفته حدودا ۷ کیلوگرم کاهش خواهید داد، درحالی که مقدار زیادی از غذاهای چرب را هم خواهید خورد. نظریه علمی: بدن انسان مانند یک موتور است؛ کربوهیدرات‌ها نیز سوختی هستند که فعالیت این موتور را امکان‌پذیر می‌سازند. ایجاد محدودیت در دریافت کربوهیدرات‌ها، بدن را مجبور می‌کند که از سوخت جایگزین (یعنی چربی‌های ذخیره‌شده) به جای این ترکیبات استفاده کند. پس در رژیم Atkins، قندها و نشاسته‌های ساده مانند سیب‌زمینی، نان سفید و برنج سفید، همگی باید حذف شوند و پروتئین‌های و چربی‌هایی مانند مرغ، گوشت قرمز و تخم‌مرغ جای‌شان را بگیرند. با سوخته شدن چربی‌ها در رژیم Atkins، وزن نیز کاهش خواهد یافت. کاهش کل کربوهیدرات‌های مصرفی فقط به رژیم Atkins منحصر نمی‌شود. درواقع، ایجاد محدودیت در کربوهیدرات‌های مصرفی در رژیم‌های دیگر نیز مهم است. غذاهایی که از نظر حجم کربوهیدراتی سنگین هستند، گلوکز زیادی را وارد جریان خون می‌کنند که درنهایت می‌تواند به‌صورت گلیکوژن در کبد ذخیره شود. این روند هیچ نتیجه‌ای ندارد جز افزایش چربی‌ها در بدن.
رژیم چگونه عمل می‌کند؟ رژیم اتکینز براساس چهار مرحله پیش می‌رود که با مصرف کربوهیدرات‌ها به میزان بسیار کم شروع می‌شود و همین‌طور ادامه می‌یابد تا شما به وزن دل‌خواه‌تان برسید. دوری از کربوهیدرات‌ها فقط به این سادگی نیست که از خوراکی‌های شیرین و سیب‌زمینی پخته یا سرخ‌کرده فاصله بگیرید، بلکه شما باید طبق برنامه عمل کنید و در اجرای این برنامه نیز تداوم داشته باشید. برای مثال در مرحله اول، شما اجازه دارید که روزانه ۲۰ گرم کربوهیدرات خالص را از میان فهرست مواد غذایی مجاز انتخاب کنید که ۱۲ تا ۱۵ گرم از آنها را باید سبزی‌های سرشار از فیبر تشکیل بدهند. با این حال، در رژیم Atkins مجبور نیستید که چربی موجود در استیک خودتان را جدا کنید. نوعی از این رژیم با عنوان Atkins ۴۰ Plan نیز وجود دارد که متناسب با افرادی طراحی شده است که می‌خواهند وزن خودشان را حدود ۱۸ کیلوگرم (معادل ۴۰ پوند) کاهش بدهند. به‌علاوه، نوع دیگری با عنوان Atkins ۱۰۰ هم وجود دارد که نوعی برنامه غذایی قابل تنظیم و کم‌کربوهیدرات است. این رژیم، انعطاف‌پذیری بالایی دارد و به شما اجازه می‌دهد تا طیف وسیعی از مواد غذایی را با در نظر گرفتن ۱۰۰ گرم کربوهیدرات خالص در طول هر روز مصرف کنید. این ۱۰۰ گرم به ترتیب زیر تقسیم می‌شود:
- حداقل ۱۲ تا ۱۵ گرم از کربوهیدرات خالص روزانه را باید سبزی‌ها تشکیل بدهند. - ۳ وعده ۱۱۳ تا ۱۷۰ گرمی از منابع پروتئینی در طول روز. - ۲ تا ۴ وعده مصرفی از چربی‌های اضافی در طول روز. ۸۵ گرم کربوهیدرات باقی‌مانده را هم باید از این مواد غذایی تامین کنید: حبوبات، مغزهای خام، دانه‌ها، میوه‌ها و سبزی‌های سرشار از کربوهیدرات، و غلات سبوس‌دار. رژیم چقدر هزینه مالی دارد؟ گوشت قرمز تازه و سبزی‌های تازه اساسا نسبت به مواد غذایی فرآوری‌شده و غذاهای فست‌فودی گرا‌ن‌تر هستند. پس اینکه دقیقا چقدر هزینه مالی برای رژیم Atkins صرف می‌شود، تا حدود زیادی به منابع پروتئینی انتخابی شما بستگی دارد. مثلا آیا شما گوشت چرخ‌کرده را ترجیح می‌دهید یا گوشت گوساله خالص تازه؟ مرغ یا بوقلمون؟ همه این انتخاب‌ها در تخمین هزینه مالی نقش دارند.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 1
نویسنده : saeed.bp
|
|
۶ راه استفاده از زردچوبه برای افزایش سلامتی!
زردچوبه یک ادویه باستانی است که همه آن را به خاطر رنگ طلایی درخشنده‌اش می‌شناسند. در واقع، بیش از ۴۵۰۰ سال است که این ادویه در داروهای چینی برای درمان مشکلات گوارشی، مشکلات کبدی، بیماری‌های پوستی و زخم‌ها مورد استفاده قرار میگیرد. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که زردچوبه می‌تواند مزایای سلامتی زیادی را ارائه دهد.زردچوبه، در انواع و اشکال مختلف موضعی، کپسول و یا روغن، می‌تواند برای سلامت قلب مفید باشد و به کاهش التهاب و درد و تورم ناشی از آرتروز و آرتریت روماتوئید کمک کند. حتی برخی تحقیقات نشان می‌دهد که این گیاه ممکن است به مسائل مربوط به دستگاه گوارش نیز کمک کند، از عود بیماری زخم کولیت جلوگیری کند و به عنوان یک تقویت‌کننده خلق و خوی برای افراد مبتلا به افسردگی عمیقا موثر باشد. در ضمن زردچوبه در مقابل برخی مشکلات از پوست نیز محافظت می‌کند.اما خبر خوب برای افراد مبتلا به دیابت اینکه زردچوبه می‌تواند مقاومت به انسولین را بهبود بخشد و در کاهش میزان قند خون موثر باشد. به گفته کارشناسان انجمن دیابت آمریکا، این ادویه می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمک کند.
آمریکایی‌ها معمولا از زردچوبه به شکل پودر ادویه استفاده می‌کنند، اما ریشه این گیاه می‌تواند رنده شده و مانند زنجبیل تازه در دستورالعمل غذاها استفاده شود. به یاد داشته باشید که خواص ضد التهابی کورکومین زردچوبه در کنار فلفل سیاه افزایش می‌یابد.۶ نکته طلایی درباره زردچوبه: ۱. زردچوبه یکی از چند ماده اساسی موجود در پودر کاری است. ۲. عدسی خود را با ادویه میل کنید. عدسی یکی از انواع غذاهایی است است که زردچوبه در آن نقشی اساسی دارد.۳. زردچوبه پودر شده را با زیره سبز، زنجبیل، پودر سیر، نمک دریایی و فلفل سیاه مخلوط و سپس قبل از کباب کردن گوشت گاو، گوسفند، مرغ، ماهی را به آن آغشته کنید.۴. آن را با تخم مرغ بخورید. زردچوبه می‌تواند علاوه بر رنگ زیبا به غذاهای خوشمزه‌ای مثل املت، کیک تخم مرغ، کوکو یا تخم مرغ همزده طعم خوبی هم به آنها ببخشد.۵. آن را به ریشه‌های گیاهی کبابی اضافه کنید. قبل از کباب کردن ریشه‌هایی مثل کدو، سیب زمینی، زردک و هویج بهتر است آنها را در زردچوبه رنده شده یا پودر آن بغلتانید و از طعم ساده و تند این ادویه لذت ببرید.۶. شیر "طلایی" بنوشید. یک فنجان شکر را در یک ظرف با نصف قاشق چای‌خوری پودر زردچوبه (یا ریشه رنده شده آن) و یک قاشق چای‌خوری زنجبیل (یا ریشه رنده شده آن) مخلوط و به مدت ۱۵ دقیقه بجوشانید. آن را با یک قاشق غذاخوری شهد عسل مخلوط و سپس میل کنید.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در دو شنبه 16 بهمن 1396
بازدید : 2
نویسنده : saeed.bp
|
|
۲۰ دقیقه تا ۲۰ سال بعد از ترک سیگار چه اتفاقی در بدن می‌افتد؟!
همراه با ترک سیگار، شما سریعا تغییرات مختلفی را در وضعیت جسمانی خودتان احساس می‌کنید. در عرض یک یا دو روز پس از ترک سیگار، بدن از شر تمامی سموم حاصل‌شده از گاز مونوکسید کربن خلاص می‌شود. درنتیجه، سطح اکسیژن در خون افزایش می‌یابد و همین روند به دو فایده مهم منجر می‌شود: ارتقای کیفیت پوست و افزایش انرژی. از آنجایی که سیگار کشیدن با انقباض رگ‌های خونی همراه است، ترک سیگار باعث می‌شود که گردش خون شما به‌راحتی انجام بگیرد. اگر هم گردش خون ضعیفی داشته باشید، پس از ترک سیگار دیگر با احساس سرمای شدید در دست‌ها و پاها مواجه نخواهید شد. خون شما پس از ترک سیگار اساسا رقیق‌تر خواهد شد و حالت چسبناک کمتری خواهد داشت. درنتیجه شانس لخته شدن خون در بدن کاهش می‌یابد و شما کمتر در معرض خطر مواجهه با سکته مغزی یا ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار می‌گیرید. وضعیت خواب‌تان نیز پس از سپری شدن علائم اولیه ناشی از ترک سیگار، بهبود خواهد یافت. حس‌های بویایی و چشایی شما نیز پس از ترک سیگار سریعا تقویت می‌شوند.
فواید ترک سیگار : پس از ۲۰ دقیقه: فشار خون و ضربان قلب دوباره به وضعیت عادی برمی‌گردند و گردش خون نیز تقویت می‌شود. پس از ۸ ساعت: سطح مونوکسید کربن در خون کاهش می‌یابد. پس از ۴۸ ساعت: مونوکسید کربن ناشی از سیگار و نیکوتین به‌طور کامل از بدن خارج می‌شوند. پس از ۲ تا ۳ روز: خلط درون گلو کاهش می‌یابد یا از بین می‌رود. همچنین مشکلات تنفسی کمتر می‌شوند. پس از ۵ تا ۷ روز: حس‌های چشایی و بویایی بهبود پیدا می‌کنند، نفس شما پاکیزه می‌شود، دندان‌ها تمیز می‌شوند و سطح انرژی در بدن‌تان افزایش می‌یابد. پس از ۲ تا ۳ هفته: علائم فیزیکی ترک سیگار متوقف می‌شوند و شما می‌توانید چندین ساعت را بدون فکر کردن به سیگار سپری کنید. همچنین خطر لخته شدن خون (ترومبوز) کاهش پیدا می‌کند. پس از ۴ هفته: سرفه، مشکلات تنفسی و مشکلات سینوسی باید از بین بروند. همچنین خستگی باید کمتر شود و سطح انرژی هم افزایش بیابد. در این حالت، ریه‌ها قادر به مقاومت بهتری در مقابل عفونت‌ها هستند. پس از ۲ تا ۳ ماه: عملکرد ریه‌ها حدود ۵ درصد تقویت می‌شود.
پس از یک سال: خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی ۵۰ درصد کاهش می‌یابد. پس از ۲ تا ۳ سال: خطر ابتلا به ذات‌الریه (پنومونی) شدید یا آنفلوآنزا به اندازه این خطر در افراد غیرسیگاری کاهش پیدا می‌کند. همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، آنژین صدری و مواجهه با سکته مغزی کاهش می‌یابد. پس از ۵ سال: خطر ابتلا به سرطان گلو، سرطان مری و سرطان مثانه ۵۰ درصد کمتر می‌شود. پس از ۱۰ سال: خطر ابتلا به سرطان ریه ۵۰ درصد کاهش می‌یابد. به‌علاوه، خطر ابتلا به پوکی استخوان هم کمتر می‌شود. پس از ۱۵ تا ۲۰ سال: خطر ابتلا به سرطان‌های ریه، گلو، مری و مثانه به اندازه همین خطر در افراد غیرسیگاری کاهش می‌یابد. با این حال، افرادی که شدیدا
سیگاری بوده‌اند (۲۰ نخ سیگار در روز)، باقی زندگی‌شان را با خطر ۲ برابری ابتلا به سرطان ریه سپر می‌کنند.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در یک شنبه 15 بهمن 1396
بازدید : 6
نویسنده : saeed.bp
|
|
مسمومیت ناشی از پروتئین چیست؟
مسمومیت ناشی از پروتئین زمانی اتفاق می‌افتد که بدن، مقدار زیادی از پروتئین‌ها را بدون چربی و کربوهیدرات دریافت کند و این کار برای مدت‌زمان درازی ادامه بیاید. بنابراین، اگرچه شما می‌توانید کالری‌های مورد نیاز بدن را از طریق پروتئین‌ها دریافت کنید، اما بدن همواره می‌تواند با مشکلات ناشی از کمبود دیگر مواد مغذی مانند چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها مواجه شود. کبد و کلیه‌ها در این میان، نقش کلیدی و مهمی در متابولیسم پروتئین ایفا می‌کنند. وقتی که پروتئین بیش از حد وارد بدن شود، می‌تواند خطر افزایش میزان آمونیاک، اوره و اسیدهای آمینه را در خون بیشتر کند. اگرچه این اتفاق بسیار نادر است، اما مسمومیت ناشی از پروتئین حتی می‌تواند از طریق افزایش سطح همین ترکیبات به مرگ منجر شود. مسمومیت ناشی از پروتئین چه علائمی دارد؟ علائم مسمومیت ناشی از پروتئین عبارت‌اند از حالت تهوع، سردرد، تغییرات خلقی، ضعف، خستگی، پایین آمدن فشار خون، گرسنگی غیرعادی و هوس‌های غذایی زیاد، اسهال و ضعیف شدن ضربان قلب.
مسمومیت ناشی از پروتئین چه علت‌هایی دارد؟ بدن برای اینکه بتواند عملکرد عادی و مطلوبی داشته باشد، به این ترکیبات اساسی نیازمند است: پروتئین، کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی. اگر میزان هر کدام از این ترکیبات، بیش از حد زیاد یا بیش از حد کم شود، عملکرد مطلوب و عادی نیز مختل خواهد شد. پس اگر کالری مناسبی را از طریق یکی از همین درشت‌مغذی‌ها دریافت می‌کنید، حتما تعادل لازم را میان این ترکیبات برقرار سازید تا بدن بتواند به عملکرد مطلوبش ادامه بدهد. مسمومیت ناشی از پروتئین چطور درمان می‌شود؟ درمان مسمومیت ناشی از پروتئین کاملا ساده است. درواقع، فرد مبتلا به این مشکل باید میزان چربی‌ها و کربوهیدرات‌های دریافتی را افزایش بدهد و پروتئین دریافتی را نیز کمتر کند. در این وضعیت، پروتئین دریافتی نباید بیشتر از ۲ گرم به‌ازای هر کیلوگرم از بدن باشد و در کنارش باید میزان متعادلی از چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها نیز اضافه شوند. رعایت این اصل هم به برطرف‌سازی مسمومیت ناشی از پروتئین منجر می‌شود، هم فیبر دریافتی را بیشتر می‌کند و هم سلامت عمومی را ارتقا می‌بخشد.
میزان توصیه‌شده روزانه (RDA) : میزان توصیه‌شده روزانه (RDA) برای پروتئین، مساوی است با ۰.۸ گرم پروتئین به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن. دریافت این میزان برای تامین نیازهای اساسی بدن، ضروری محسوب می‌شود. با این حال، عوامل دیگری هم می‌توانند روی این میزان تاثیر بگذارند که عبارت‌اند از وزن، قد، میزان فعالیت بدنی و وضعیت سلامتی. به‌طور کلی هم نیاز عادی به پروتئین می‌تواند بین ۱.۲ تا ۲.۰ گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن باشد. مسمومیت ناشی از پروتئین در مقابل سمیت پروتئین وقتی که کلیه‌ها به‌طور موثر عمل نکنند و بدن نتواند پروتئین را متابولیزه کند، با مشکل سمیت (toxicity) مواجه می‌شویم. متخصصان می‌گویند که این مشکل کاملا با مسمومیت (poisoning) ناشی از پروتئین تفاوت دارد. مسمومیت ناشی از پروتئین به علت دریافت بیش از حد پروتئین، بدون دریافت کربوهیدرات‌ها و چربی‌های لازم، اتفاق می‌افتد؛ در حالی که سمیت پروتئین برابر است با تجمع ضایعات متابولیک پروتئینی به علت فعالیت نامطلوب کلیه‌ها. توجه داشته باشید که سمیت پروتئینی در میان آن دسته از بیماران کلیوی که پروتئین بیشتری نسبت به توان بدنی‌شان دریافت می‌کنند، شایع است.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در یک شنبه 15 بهمن 1396
بازدید : 2
نویسنده : saeed.bp
|
|
۷ دلیل بدبو شدن ادرار!
۱. مساله به مواد غذایی مصرفی ربط دارد :شما احتمالا می‌دانید که مصرف بعضی از مواد غذایی می‌تواند بوی بدی به دهان بدهد، اما بعید است بدانید که بعضی از مواد غذایی نیز بوی ادرار را تغییر می‌دهند. بعضی از افراد که نسبت به این مساله آگاهی دارند، از مصرف مارچوبه خودداری می‌کنند، چون مارچوبه باعث بدبو شدن ادرار می‌شود. با این حال، فقط نیمی از انسان‌ها دارای آنزیمی هستند که مارچوبه را تجزیه می‌کند و این بوی بد را به وجود می‌آورد. جالب است بدانید که فقط بعضی از افراد می‌توانند این بوی بد را احساس کنند و دانشمندان هنوز به درستی نتوانسته‌اند دلیل این اتفاق را پیدا کنند. دیگر مواد غذایی که می‌توانند همین تاثیر را بر ادرار داشته باشند، عبارت‌اند از کلم بروکسل، کلم، شلغم، گل‌کلم و سیر. ۲. مساله به نوشیدنی‌ها ارتباط دارد :آیا شما هم به دریافت مداوم کافئین وابستگی دارید؟ اگر پاسخ‌تان به این سوال مثبت باشد، غیرعادی نیست که بدبو شدن ادرار را تجربه کنید. البته این بدبویی به آن شدتی که بعضی از افراد فکر می‌کنند نیست و حالتی شبیه به بوی قهوه به ادرار می‌دهد.
۳. بدن‌تان کم‌آب شده است :اگر بوی آمونیاک در ادرار شدید باشد، شما هرچه سریع‌تر باید مقدار زیادی آب بنوشید. بدون دریافت مایعات کافی برای رقیق‌سازی ادرار، رنگ ادرار تیره‌تر می‌شود و بوی بدتری به خودش میگیرد. توجه داشته باشید که ادرار معمولا صبح‌ها بوی بدتری دارد، چون بدن در طول شب نسبتا کم‌آب می‌شود. به همین دلیل، صبح را باید با تامین آب مورد نیاز بدن شروع کنید. ۴. مشکل از داروهای مصرفی نشات میگیرد : آیا آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید یا در حال مصرف داروهای مخصوص صرع هستید؟ متخصصان می‌گویند که این داروها می‌توانند از عواملی باشند که بوی بدی به ادرار می‌دهند. درواقع، بعضی از داروهای گروه سولفا که با نام سولفونامیدها نیز شناخته می‌شوند، می‌توانند ادرار را بدبو کنند. سولفونامیدها اساسا برای درمان عفونت‌ها و بیماری صرع مورد استفاده قرار می‌گیرند. ۵. احتمال دارد به عفونت مبتلا باشید : مبتلا بودن به عفونت دستگاه ادراری (UTI)، یکی از علت‌هایی است که بوی بدی به ادرار می‌دهد. این حالت خصوصا زمانی شدید می‌شود که دفع ادرار با مشکلاتی مانند سوزش یا گزش همراه باشد. اگر با این مشکلات مواجه هستید، حتما نزد پزشک بروید تا روند درمانی را هرچه سریع‌تر آغاز کنید.
۶. شاید به بیماری دیابت مبتلا باشید : افرادی که مبتلا به بیماری دیابت هستند و از این موضوع اطلاع ندارند، ممکن است با تغییر بوی ادرار مواجه شوند. اگر علائم این حالت با تشنگی دائمی، سردرد و نیاز به دفع بیش از حد ادرار همراه باشد، حتما باید برای بررسی بیشتر نزد پزشک بروید. در بعضی از این موارد، ادرار می‌تواند بوی شیرین داشته باشد، چون سطح قند خون در بیماری دیابت نهفته کنترل‌ناشده است. با این حال، چنین حالتی شایع نیست. بیماری نادری هم وجود دارد به نام بیماری ادرار شربت افرا (maple syrup disease) که به‌واسطه اختلال در تجزیه اسیدهای آمینه اتفاق می‌افتد و بوی شیرین به ادرار می‌دهد. اگر هم ادرار بوی کهنه و ترشیده داشته باشد، احتمالا نشان‌دهنده روند رو به زوال کبد است و باید سریعا توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد. ۷. شاید مشکل از فیستول باشد : این اتفاق واقعا نادر است، اما وجود نوعی اتصال غیرعادی بین روده و مثانه به نام فیستول (fistula) می‌تواند بوی بدی به ادرار بدهد و حتی باعث ابتلا به عفونت‌های ادراری مکرر شود. البته بررسی این مساله را هم باید به دست پزشک سپرد.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در یک شنبه 15 بهمن 1396
بازدید : 3
نویسنده : saeed.bp
|
|
۷ خوراکی که دندان‌پزشکان هرگز نمی‌خورند!
۱. میوه‌های خشک :تردیدی نیست که بسیاری از میوه‌های خشک واقعا خوش‌مزه هستند و بسیاری از افراد از انواع برگه‌های آلو برای افزایش فیبر دریافتی استفاده می‌کنند و نتیجه هم می‌گیرند، اما دندان‌پزشکان می‌گویند که میوه‌های خشک برای دندان مضر هستند. میوه‌های خشک نه‌تنها غلظت بالایی از قندها دارند، بلکه شدیدا چسبناک هستند و به‌راحتی به دندان‌های آسیا می‌چسبند و باعث شکل‌گیری حفره‌های دندانی می‌شوند. ۲. نوشیدنی‌های گرم و شیرین : بسیاری از افراد عادت کرده‌اند که قهوه را شیرین بنوشند یا روزانه از انواع نوشیدنی‌های گرم و شیرین استفاده کنند، در حالی که اصلا نمی‌دانند این نوشیدنی‌ها تا چه اندازه برای دندان‌ها مضر هستند. دندان‌پزشکان می‌گویند که تماس مداوم دندان‌ها با ترکیبات شیر و قند، آن هم برای بیشتر از یک ساعت، قابلیت‌های بزاق دهان برای مقابله با قندها و اسیدهای تولیدشده توسط باکتری‌ها را ضعیف می‌کند. بزاق دهان، قوای محافظتی فوق‌العاده‌ای برای دندان‌ها است و اگر قندها دائما روند فعالیتی آن را مختل کنند، غدد بزاقی به مرور زمان دچار ضعف می‌شوند.
۳. تخمه‌ها : اگر به سلامتی دندان‌های خودتان علاقه دارید، بدون معطلی تخمه خوردن را از برنامه خودتان حذف کنید. بسیاری از تخمه‌ها باید با استفاده از دندان‌های جلویی باز شوند، در حالی که لبه‌های تیز این دندان‌ها به راحتی در این روند آسیب می‌بینند. ۴. آب‌جوش و آب‌لیموی تازه : اگر شنیده‌اید که نوشیدن آب‌جوش و آب‌لیموی تازه می‌تواند جایگزین مناسبی برای قهوه صبح‌گاهی باشد، قبل از مصرف آن حتما به سلامتی دندان‌ها فکر کنید، چون دندان‌پزشکان تاکید می‌کنند که این نوشیدنی گرم برای مینای دندان‌ها مضر است. دلیلش هم این است که اسیدیته آب‌لیمو در این حالت شدیدا به مینای دندان‌ها آسیب می‌رساند. به‌طور کلی، مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های اسیدی به‌صورت مکرر و منظم می‌تواند مینای دندان‌ها را از بین ببرد و با لایه داخلی دندان‌ها یا همان دنتین تماس پیدا کند. ۵. یخ : یکی از بدترین عادت‌های غذایی که شدیدا به دندان‌ها آسیب می‌رساند، جویدن یخ است. یخ‌ها بیش از حد برای مینای دندان‌ها سفت‌وسخت هستند و فشار شدیدی را به دندان‌ها وارد می‌کنند. این حالت حتی می‌تواند به شکستن بخشی از دندان شما منجر شود.
۶. نوشیدنی‌های انرژی‌زا : نوشیدنی‌های انرژی‌زا فوق‌العاده اسیدی هستند، pH پایینی دارند و میزان ترکیبات قندی نیز در آنها زیاد است. دندان‌پزشکان می‌گویند که مصرف بی‌رویه نوشیدنی‌های انرژی‌زا که در میان قشرهای خاصی از جوانان مُد شده، پوسیدگی‌های دندانی را در میان آنان گسترش داده است. ترکیبات مضر درون نوشیدنی‌های انرژی‌زا، سطح همه دندان‌ها را می‌پوشانند و به یکسان به همه دندان‌ها صدمه می‌زنند. تداوم این وضعیت، نتیجه‌ای نخواهد داشت جز پوسیدگی‌های دندانی بی‌شمار. ۷. کمپوت‌ها یا کنسروهای میوه :اگر فکر می‌کنید که وجود نام «میوه» روی کسنروها یا کمپوت‌های میوه به شما می‌گوید که خوراکی سالمی در انتظارتان است، سخت در اشتباه هستید. در حالی که میوه‌های طبیعی از بهترین گزینه‌ها برای سلامتی انسان‌ها هستند، اما میوه‌های کنسروشده می‌توانند به طرز عجیبی ناسالم باشند. میوه‌های کنسروشده در شربت‌ها و ترکیبات قندی غلیظی قرار می‌گیرند و در نتیجه ترکیبات قندی مضری را وارد دهان می‌کنند.
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
نوشته شده در یک شنبه 15 بهمن 1396
بازدید : 1
نویسنده : saeed.bp
|
|
بهترین چای‌های سلامتی کدامند؟
بعد از آب، چای بیشترین نوشیدنی مصرفی جهان است. به غیر از ایفای نقش یک نوشیدنی تازه، چای دارای چندین ماده شیمیایی است که طبق مطالعات ممکن است مزایای بهداشتی زیادی را در بر داشته باشند. چای سبز و عصاره‌های آن برای همه چیز از بهبود سلامت، افزایش سلامت روانی و افزایش روحیه، تا از دست دادن وزن و حفظ سلامت پوست مفید است.به گفته کارشناسان تغذیه و رژیم غذایی، چای سبز ممکن است باعث کاهش تری گلیسرید، کلسترول و LDL (کلسترول بد) شود، در حالی که HDL (کلسترول خوب) را افزایش می‌دهد. بررسی مطالعات نشان می‌دهد که نوشیدن چای سبز می‌تواند به جلوگیری از دیابت نوع ۲ کمک کند و خطر ابتلا به چاقی را که منجر به دیابت می‌شود، کاهش دهد.در واقع، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در افرادی که روزانه بیشتر از ۶ فنجان چای سبز می‌نوشند نسبت به آنهایی که کمتر از یک فنجان در هفته مصرف می‌کنند ۳۳ درصد کمتر است. همچنین مطالعات نشان می‌دهند که کاتچین فراوان در چای سبز، به کاهش درد مفاصل و التهاب همراه با آرتریت روماتوئید کمک می‌کند.
بیشترین شهرت چای سبز به دلیل خواص تقویت‌کننده سلامت آن است، اما چای سیاه نیز به سلامتی کمک می‌کند و حدود ۷۵ درصد از مصرف چای در جهان را تشکیل می‌دهد. به گفته کارشناسان، مصرف منظم چای سیاه ممکن است به کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی کمک کند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که چای سیاه می‌تواند باعث تقویت استخوان‌ها و کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه در زنان شود.نوشیدن چای سیاه و سبز به دلیل کافئین موجود در آنها، درجه هوشیاری ذهنی را بالاتر می‌برند. طبق گفته موسسه ملی سرطان، مصرف چای ممکن است به کاهش خطر یا کند شدن پیشرفت سرطان کمک کند، اگر چه در این زمینه تحقیقات بیشتری لازم است. چای سیاه و سبز همچنین ممکن است خطر بیماری پارکینسون و در زنان، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش دهد.مزایای بهداشتی چای: نوشیدن چای که حاوی هیچ چربی، سدیم یا قند نیست (تا زمانی که شما آن را اضافه نکنید)، یکی از بهترین انتخاب‌های نوشیدنی است که می‌توانید انجام دهید. مردم اغلب ممکن است چای‌های سیاه و سبز بنوشند، اما چای‌های دیگری نیز وجود دارند که در عین خاصیت شفابخشی می‌توانند لذت‌بخش باشند. به عنوان مثال، چای زنجبیل و نعناع (به صورت تازه یا خشک) باعث بهبود سلامت دستگاه گوارش می‌شود. بسیاری از افراد چای بابونه را نیز به عنوان آرام کننده اعصاب، شب‌ها قبل از خواب می‌نوشند.
برخی از محبوب ترین انواع چای عبارتند از:چای سبز-چای سیاه-چای اولانگ (نوعی چای چینی رول شده)-چای ترش-چای سفید-چای کوهی-چای به-چای میوه‌ای-چای آویشن-چای بابونه. چه گرم و چه سرد، راه های زیادی برای تهیه و همچنین چند روش شگفت‌انگیز برای استفاده از چای وجود دارد:چای دلخواه خود را با گیاهان، ادویه جات، گیاهان دارویی، میوه ها و سایر مواد مخلوط کنید.از چای دم کرده برای رقیق کردن آب میوه ها استفاده کنید.عطر و طعم اضافی را به کمک یخ های طعم دار به چای خود اضافه کنید. پخت انواع کیک و کلوچه با چای را هم امتحان کنید، طعمش عالی است.
بهترین چای‌های سلامتی کدامند؟
:: موضوعات مرتبط:
سلامتیسم ,
,
:: برچسب‌ها:
سلامتیسم ,
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
